شعر عرب عصر جاهلیت سند تاریخ آن ایام اقوام عرب است، و در این باب معلومات فراوانی را دربردارد. "معلقات سبع" عنوان قصاید هفت گانة مشهور برگزیده از اشعار عرب جاهلی است. گویا قصاید مزبور هرکدام به هنگام گردآمدن مردم در سوق عکاظ خوانده و برگزیده می شده و برای مفتخر شدن به دیوار کعبه آویخته می شده است. البته برخی از محقّقان دلایلی برای جعلی بودن این داستان آورده اند و معتقدند که این قصاید طوال را حمّاد الراویه (156ق.) در آغاز دولت عباسی گردآوری کرده است. این قصاید را هفت شاعر سروده اند: امرء القیس، طرفه العبد، زهیر بن ابی سلمی، لبید بن ربیعه، عمرو بن کلثوم، عنترة بن شدّاد، و حارث بن حلّزه. برخی از محقّقان این قصاید مشهور را هشت قصیده و برخی ده قصیده دانسته اند، ولی قول معروف همان هفت تاست. این قصاید جز ارزش ادبی و زبانی از لحاظ تاریخی، جامعه شناختی، و روان شناختی قوم عرب عهد جاهلیت نیز بسی ارزشمندند.