ما زمانی می توانیم به شناخت د موکراسی نائل شویم که نقاط قوت و ضعف آن را شناخته باشیم. بزرگ ترین نقطه قوت آن، کنترل رهبران است. د موکراسی می تواند جلو رهبرانی را که قصد حذف اقتصاد بازار یا د ر بد ترین حالت، سلب مالکیت اموال مرد م، به برد گی کشاند ن انسان ها و تحمیل یک جنگ را د ارند بگیرد . رهبران انواع د ولت ها می توانند یک نظام اقتصاد ی بازار ایجاد کنند . این کار فقط نیاز به ایجاد نظام مالکیت خصوصی د ارد تا به افراد امکان د هد برای ایجاد هر آنچه ثروت تلقی می شود به یکد یگر انگیزه بد هند . با این حال، بد ون د موکراسی کامل مبتنی بر قانون اساسی، ثروت مرد م د ر خطر مصاد ره یا استهلاک حاصل از تغییرات هوسبازانه د ر سیاست های د ولت خواهد بود . د ر حالت افراطی، د ر د ولت استبد اد ی، حاکم مستبد ی که بر یک اقتصاد بازار موفق حکمرانی می کند می تواند نیروهای مسلحی برای مصاد ره ثروت و کشتن معترضان سازماند هی کند . به احتمال زیاد ، مستبد ی که قد رت د رک نیروهای مولد بازار و محد ود یت برنامه ریزی مرکزی را ند ارد ، د ر نهایت قد رت را از د ست می د هد . او از طریق قوانین نسنجید ه، گسترش فساد یا ماجراجویی های نظامی و اقتصاد ی بی پروا، حقوق مالکیت را مسد ود می کند ؛ د ر نتیجه، انگیزه های تولید را که د ر نهایت به نفع د یگران است، از بین خواهد برد .