ردپای عشق در شعر زنان جهان radepaye eshgh

همواره این تصور وجود داشته و از دیرباز به آن دامن زده شده که عاشقانه نویسی مختص مردان است، درحالیکه تاریخ هنر و ادبیات جهان سرشار است از زنان ادیب و شاعری که عاشقانه های شورانگیزی در رثای معشوقشان نوشته اند. البته که تاریخ، جوامع و حکمرانان جوامع مردسالار، همواره زنان بی پروای عاشق پیشه را تقبیح و سرکوب کرده اند ولی ذات عصیانگر شاعر و هنرمند در اکثر مواقع برابر این نظرگاه ایستاده و راه خودش را رفته است. کتاب «ردپای عشق در شعر زنان جهان: از هزاره های قبل از میلاد تا امروز» گزیده ای از شعرهای عاشقانه ی زنان شاعر است، به انتخاب و ترجمه ی «فریده حسن زاده». این آنتولوژی، شعرهای شاعرانی از دوران باستان تا امروز را در بر می گیرد، از «سافو» و «آثروه ودا» و «اوتومو نو ساکانوئه» از یونان و هند و ژاپن باستان تا «مارگارت اتوود» و «لوئیز الیزابت گلوک» برنده ی نوبل ادبیات 2020. در این مجموعه نیز همانند کتاب «عاشقانه های مردانه» که پیش از این با ترجمه و گردآوری همین مترجم منتشر شده است، زندگینامه ی شاعران در بخش مربوط به هر شاعر قرار داده شده است.