کتاب «ما به عشق محتاجیم» نوشته ی «مسیحا برزگر» است. این کتاب، نگاهی ست بی واسطه و بی پیرایه به عشق. نگاهی که از حسرت آنچه گذشته است و هراس از آنچه واقع خواهد شد، فارغ است؛ همچون خود عشق. در بخشی از کتاب آمده است: «نخستین شرط عاشقی، بیداری ست. هنر بیداری، آستانه ی ورود به کاخ پرشکوه هنر عشق ورزیدن است. هنر عشق ورزیدن، رمز سعادت مندانه زیستن است./ عشق حقیقی، شبیه گل واقعی ست. زنده است و می بالد./ فقط به یک زبان می توان با خدا، حرف زد: زبان عشق./ عشق، همواره احساس خوشبختی می آفریند، با عشق نمی توان احساس بدبختی کرد. این حقیقت را هیچ گاه فراموش نکن./ عشق، پرنده ای نغمه خوان است، در قفس تنگ، هرگز نمی خواند؛ می میرد. عشق، پرنده ای ست که به پرواز زنده است. پرواز را نمی توان، در قفس کرد./ عشق، هنر است. عشق ورزیدن، مهارت نیست، بلکه امکانی بالقوه در همگان است.»