«بلیت یک طرفه به مالدیو» با وجود شباهت هایی که در انتخاب ایده های ابتدایی اش با بسیاری از مجموعه داستان های این سال های فارسی دارد، اما در مواجه با مسائل پیرامون، لحن، زبان و کاراکترهایش رویکرد متفاوتی را پیش گرفته است. داستان های این کتاب با وجود لحن شاعرانه شان، با سادگی ویژه ای در انتخاب کلمه ها و تعابیر، سرشار از تصاویر و توصیف هایی در خدمت پیش برد داستانند. داستان هایی درباره ی زندگی آدم هایی در جامعه ی مدرن شهری با همان درگیری های جسمی، ذهنی و روانی که در مرز فروپاشی و فرورفتن در خیال و سرخوشی درحال حرکتند و تنها می خواهند دوام بیاورند و مأمنی داشته باشند برای بهتر زیستن، لذت های ناب زندگی و هم زیستی با محیط و آدم هایی که دوستشان دارند. شخصیت های داستان های کتاب «بلیت یک طرفه به مالدیو» نوشته ی «مهسا علیون»، در گیرودار همان باید و نبایدهای تحمیلی زندگی مدرن و دغدغه هایش هستند، در آستانه ی انتخاب های معمول زندگی و طی طریق، اما همچنان با دغدغه هایی که ریشه هایی در گذشته و رویا دارند و نمی توان به سادگی از آن ها گذشت. شخصیت هایی که هم می توان فردیت شان را فهمید و هم آن مای جمعی که گه گاه نمود دارد، در حالی که درنهایت آدم ها تنهایی خودشان را دارند برابر زندگی و شقاوتش، با عشق، دوستی و میل بی پایان به زندگی و معناهایش.