در ادبیات امروز اروپا، ایوان تورگنیف همراه داستایوفسکی و لئون تولستوی، از ستاره های سه گانه رمان روسی در قرن نوزدهم به شمار می آید. اما از وی داستان، رساله های زیباشناختی و نقد نیز به جای مانده است. تورگنیف اقامت هایی طولانی، خاصه در آلمان و فرانسه داشته است. در سال های دانشجویی اش با آثار هگل، گوته و شوپنهاور نزدیکی فکری یافت. توماس مان، نویسنده بزرگ آلمانی، شعرهای منثور او را مجموعه ای خوانده است سرشار از صمیمیت و لطافت احساس، اما همزمان وابسته به چنان حقیقتی که آن را از گزند احساساتی گری دور می دارد و به هر یک از این قطعه های رگه ای از جوهر مردانه هنر می بخشد.