از زمان انقلاب 1979 ایران، بسیاری از ناظران غربی ایران، کشور را بین تاریخ شرق و مدرنیته «غربی»، بین دین و سکولاریته گرفتار دیدهاند. در نتیجه، تحلیل فلسفه سیاسی پیش از انقلاب در این روایت گنجانده شده است. در کتاب « هم شرقی هم غربی » افشین متین عسگری یک اثر تجدیدنظرطلبانه از تاریخ روشنفکری را پیشنهاد می کند و بسیاری از پارادایم های غالب در تاریخ نگاری ایران و خاورمیانه را به چالش می کشد و روایتی جدید ارائه می دهد. متین عسگری در ترسیم ساخت فکری مدرنیته ایرانی در قرن بیستم بر الگوهای گسترده اندیشه های تأثیرگذار و ارتباط آنها با یکدیگر تمرکز می کند. این روندهای فکری در یک زمینه تاریخی جهانی مورد بررسی قرار میگیرند و به این ادعا منتهی میشوند که مدرنیته ایرانی حداقل یک قرن از تعامل فکری شدید با ایدئولوژیهای جهانی پایدار بوده است. نویسنده با برگرداندن بسیاری از روایات رایج به این نتیجه می رسد که ایران مدرن را می توان از نظر فرهنگی و فکری هم شرقی و هم غربی دانست.