زمان آثار او عموما دوران معاصر و عصر جدید، و مضامین کارهایش عمدتا مواد مخدر، اعتیاد به مصرف الکل، روابط از هم گسیختهٔ آدم ها، مرگ و رمز و راز دنیای پس از آن، ارواح، و آرزوهای بر باد رفته انسان معاصر است که آن ها را با زبردستی تمام به تصویر می کشد. این که بگوییم او عاشق ماوراءالطبیعه است شاید کمی اغراق به نظر برسد ولی در کارهایش نوعی تفاوت به چشم می خورد که وی را با دیگران متمایز می کند. وجه ممیزهٔ کارهای او نوع نگاهش به زندگی ست. او تنهایی آدم های عصر جدید را طوری به تصویر می کشد که گویی هر کدام برای فرار از این تنهایی راهی را انتخاب کرده اند، آدم هایی که دائما در سفر بین دنیای درون و بیرون اند و چنان در دنیای ناخودآگاه اسیرند که رستگاری شان در گرو خودآگاهی نسبت به وضعیت کنونی شان است.