تاریخ همیشه عرصه ی تقابل نظرگاه هایی بوده است که له یا علیه نظریه پردازی پیرامون تاریخ بوده اند. همواره مورخان و نویسندگانی بوده اند، به خاصه در دو سده ی اخیر، که با تردید به کاربرد نظریه در تاریخ می نگریسته اند. این نکته که آیا نظریه موجب گسست در تاریخ و تاریخ نویسی می شود، پرسشی ست که همیشه مطرح بوده است. با این همه نمی توان مورخی را سراغ گرفت که به نظریه ها و تنوری پردازی ها هیچ وقعی ننهاده باشد. با این همه این گفت وگوی مداوم و همیشگی میان تاریخ و نظریه را چطور باید فهم و بررسی کرد. کتاب «خانه های تاریخ» با چنین هدفی نوشته شده است. این کتاب خوانشی انتقادی از تاریخ و نظریه در سده ی بیستم ارائه می دهد که با توجه به رویکرد نظرورزانه ی مورخان ایرانی در سال های اخیر، می تواند نقش راهنمای جامعی را برای علاقه مندان، پژوهشگران و دانشجویان تاریخ، بازی کند. کتاب «خانه های تاریخ: خوانشی انتقادی از تاریخ و نظریه در سده ی بیستم» نوشته ی «آنا گرین» و «کاتلین تروپ» با نثری ساده و روان که در خصوص کتابی با رویکرد نقد نظری، اتفاق عجیب و درعین حال مبارکی ست، موجب شده که کتاب برای بخش بزرگتری از خوانندگان تاریخ و نظریه ثمربخش باشد. تجمیع رویکردهای مختلف نظری، مباحث انتقادی پیرامون آنها و جای گرفتن متن های برگزیده ای از میان بهترین و مهم ترین متون نظری تاریخ در کتاب «خانه های تاریخ»، به کتاب وجهی دانشنامه ای نیز داده است که می تواند کمک حال بسیاری از دانشجویان و پژوهشگران باشد.