ولایت و امامت، عامل حیات و تداوم اسلام واقعی و وحدت و انسجام جامعه است. امامت، موجب تعالی انسان و رشد جامعه در دو زمینه دنیوی و اخروی می شود. جامعه بدون امام، زمینه حقارت، بلکه نابودی خویش را فراهم می آورد. بدین سبب، حضرت رسول صلی الله علیه و آله در مقاطع گوناگون و با بیان های شیوا و رسا جانشینان معصوم خود را معرفی کردند. یکی از آن بیان ها، حدیث مشهور «الحق مع علی و علی مع الحق» است. این حدیث، از سوی بعضی نویسندگان اهل سنت، مورد تردید و شک قرار گرفته است. کتاب حاضر، به بررسی مستند این روایت شریف و اثبات آن با استفاده از منابع اهل سنت پرداخته است.