«امنیت انرژی» یعنی عرضۀ انرژی به مقدار کافی که موجب اطمینان در طرف تقاضا شود. چنین امنیتی وقتی حاصل می شود که تولیدکنندگان انرژی در بازه های کوتاه مدت و بلندمدت، درست عمل کنند. اقدام های کوتاه مدت تولیدکنندگان، عمدتا مربوط به نحوه واکنش آنها به تغییرات ناگهانی سطوح عرضه و تقاضا و متعادل کردن بازار است. اقدام های بلندمدت هم مربوط می شود به سرمایه گذاری های به موقع تولیدکنندگان انرژی به شکلی که هم موجب رشد و توسعه اقتصادی شود هم مسائل و ملاحظات محیط زیست را در نظر بگیرد. چنین کاری در گرو طراحی و اجرای برنامه استراتژیک منابع انرژی است که بر شش رکن استوار است: فناوری انرژی، اقتصاد انرژی، سیاست گذاری انرژی، امنیت انرژی، حقوق انرژی، و مدیریت انرژی. این کتاب شرحی است بر این ارکان انرژی و مسائل مرتبط با آنها.