بعد از جنگ جهانی دوم بعضی کشورهای درگیر، چه از متحدین چه از متفقین، این سوال را از خود پرسیدند که چرا آن ها که نقشی آگاهانه در برپایی و ادامۀ جنگ نداشتند، باید تاوان آن را با وارد آمدن خسارت های بسیار تحمل کنند؟ پاسخ این بود که آن ها به کشورهای جنگ افروز وابستگی نظامی دارند. این سوال و پاسخ آن مقدمه ای برای به وجود آمدن اندیشۀ عدم تعهد شد. اندیشه ای که این کشورها را به عدم وابستگی نظامی به قدرت های جهان تشویق کرد. اما با گذشت زمان معلوم شد که این تعریف ناقص است، چراکه در شرایط غیرجنگی مسائل اقتصادی، سیاسی و فرهنگی حرف اول را در مناسبات بین کشورها می زد. امروز کشورهای غیرمتعهد نتوانسته اند با قدرت های بزرگ که در گروه هشت گرد هم آمده اند توازن برقرار کنند، علی رغم اینکه بزرگ ترین ذخایر طبیعی، منابع انسانی و بازار مصر را دارند. عبدالرشیدی، تاریخچۀ تشکیل و فعالیت جنبش را مرور کرده و در چاپ جدید کتاب وضعیت جنبش پس از پایان جنگ سرد تا آستانۀ اجلاس تهران را بررسی کرده است.