رسالهی دکتری «امانوئل لویناس» نشان میدهد که این اولین شارح و منتقد هوسرل و پدیدارشناسیاش، همچنان مهمترین و دقیقترین آنهاست. لویناس که با درک محضر هوسرل در زمان حیات این فیلسوف بزرگ و گفتوگوهای طولانی با او، به درک عمیقی از مبانی فلسفی پدیدارشناسیاش و اجزای مختلف آن رسیده بود، در کتاب «نظریهی شهود در پدیدارشناسی هوسرل» با نقدی درونماندگار و جامع توانسته به فراسوی آرای هوسرل برسد و ضمن اعتلای دستگاه فکری او، به طور مدام در جایجای کتاب به نقد آن بپردازد، گویی که این نقدها ادامهای سازنده است بر آن فلسفهی عظیم، همانگونه که بعدها با یافته شدن یادداشتهای گمشدهی ادموند هوسرل نیز این مهم اثبات شد. «نظریهی شهود در پدیدارشناسی هوسرل» اولین کتابیست که به زبان فرانسه دربارهی فیلسوف بزرگ آلمانی منتشر شده و به دلیل نزدیکی و قرابت لویناس با هوسرل و سپس هایدگر، یکی از کاملترین شرح و نقدهاییست که تاکنون دربارهی پدیدارشناسی منتشر شده و به نوعی کاملکنندهی آن دستگاه فکری است.