ارول موریس مستند ساز آمریکایی در کتاب زیرسیگاری از برخورد خشنی که کوهن در پرینستون با او داشت یک سناریو میسازد و با ترکیبی هنرمندانه از تالات فلسفی، مصاحبهها و خاطرات به حیطهی مردم نگاری فلسفهی دانشگاهی وارد میشود. او فلسفهی دانشگاهی را از این جهت به چالش میکشد که به جای جستجوی حقیقت، گرفتار هزار توی تفسیر متن هایی پر از ابهام و ایهام شده است. با این که همیشه در فلسفه این خطر هست که انسان با انکار واقعیت غرق در خیالات خود میشود، از نگاه موریس خسارت اصلی در جایی است که انسان در خیالات دیگران غرق شود. او از روش آموزش فلسفه در دانشگاه ها تصویری شبیه زندان طبقاتی فیلم پلتفرم مس سازد که در آن باقیماندهی غذای طبقات بالا خوراک زندانی های طبقات پایین میشود.