اگرچه در سال های اخیر استفاده از خیالورزی های روانکار و در کار بالینی با بیماران افزایش یافته است. پژوهش های انتقادی اندک ارزشمندی این مفهوم و مشکلاتی را که به کارگیری آن به همراه خواه دداشت، مورد بررسی قرار داده اند. با وجود عدم یکپارچگی در نحوهی تعریف و به کارگیری خیالورزی در میان پیروان بایون، استفاده از این مفهوم نزد سایر روانکاون نیز احترام فزایندهای یافته است. بوش مدعی است این واقعیت که پیروان بایون بر مبنای مفهوم خیال ورزی پارادایمی جدید و افراطی در رابطه با عوامل درمان بخش در روانکاوی ارایه داده اند، از منظر بسیاری پنهان مانده است.