یکی از اولین ابزار ثبت و انتقال مفاهیم، تصویر بوده که خود را به شکل‌های مختلف نشان داده است؛ گاهی در میان یک دیوارنگاری و گاهی نیز در سطح یک ظرف سفالی و یا حکاکی بر روی دیواری سنگی. در پی گسترش جوامع بشری و شکل‌گیری فرهنگ‌های منتسب به یک ناحیه و لزوم برقراری ارتباط سریع‌تر و فراگیرتر، از دل نقوش مورد استفاده در سطوح مختلف، خطوط ظاهر شدند و بعد از ایجاد شکل اولیه‌ای از دل همان تصاویر به دست آمده، کم‌کم تصویر، مسیر خود را از خطوط جدا کرده و توانست به قالب‌های بیانی جدید تبدیل گردد. ولی آن‌چه بیش از همه اهمیت داشته و دارد، پیوند زیاد بین خط و تصویر است که این پیوند در اعصار جدید، زمینه‌ساز پیدایش هنری با نام گرافیک گردیده است. در کتاب حاضر سعی شده تا با تقسیم‌بندی اعصار بشری به سه عصر باستان، قرون وسطی و عصر جدید، سیر تحول تصویر (خط و نقش) و تمامی مسائل مربوط به آن را از قبیل ابزار و مواد، روش‌های اجرایی، هنرمندان و سبک‌های مختلف بررسی گردد. بر این اساس، در فصل نخست ضمن تعریف هنر گرافیک، شاخه‌های آن یعنی گرافیک سنتی و مدرن، بررسی گردیده است. در فصل دوم و سوم سیر تحول خطوط در اعصار باستان ارزیابی شده است. فصول چهارم تا هفتم به بررسی خط و کتابت و تصویرگری در اعصار میانه، به خصوص در دوره‌های اسلامی ایران و فصول هشتم تا دوازدهم به بررسی مصورسازی، کتاب‌آرایی و چاپ در اعصار جدید، اختصاص یافته است. تاریخچهی طراحی گرافیک در ظهور شاخه‌های مختلف در گرافیک مدرن، مبحث فصل پایانی کتاب است.
سبد خرید
