بوریس گرویس در این کتاب به باستان شناسی فرهنگی در اقلیمی مشخص می پردازد تا توجه ما را به اهداف زیبایی شناختی بنیانگذاران کمونیسم شوروی جلب کند. هنرمندان و نظریه پردازان تمامیت طلب اتحاد جماهیر شوروی، همچون سایر مدرنبیت ها در نقاط دیگر، آرزومند هنری بودند که بتواند جهان را دگرگون کند، نه اینکه صرفا آن را به تصویر درآورد.انقلابیون اکتبر 1917 وعدهی ایجاد جامعهای را میدادند که نه تنها عادلانهتر و به لحاظ اقتصادی باثباتتر، بلکه زیباتر هم باشد. آن ها میخواستند کل حیات ملت را تماما تابه زمام داران حزب کنند، زمامدارانی که وظیفه داشتند کلیتی «هنرمندانه» را از دل حتی جزئیترین جنبههای زندگی به وجود آورندو بدان همآهنگی و سامان بخشند. اما ریشههای این ایده و نتیج هنری و ادبیاش چه بودند؟