کتاب حاضر جلدی دیگر از مجموعه کتابهای «در قابی دیگر» است که به صورت مختصر و مفید به شرح و بررسی نظریات مهمترین فلاسفه و اندیشمندان قرن اخیر، بهویژه فلاسفه قارهای، درباره هنر و زیباییشناسی، اختصاص دارند. این کتاب مقدمهای بر کلیدی ترین رویکردها، نظریات و مضامین فلسفی یکی از مهمترین فلاسفۀ قرن بیستم یعنی ژیل دلوز است که ایده هایش تأثیر عمیقی بر مسیر ورود ما به قرن بیست و یکم داشته است و درواقع بسیاری از ایدههای او در قاببندی دیگری جای گرفته تا پژوهشگران فلسفه و فرهنگ دیداری جسارت و پشتکار لازم برای کشمکش و مباحثه بر سر کارهای او را بیایند و تکرار و به چالش کشیده شدن پروژه های مفهومی او را در هنرهای تجسمی ببیند. دلوز عمیقا متأثر از برگسون بود و در آثار او می توان نوعی نظریۀ زمان یافت که نظرگاه آن تجربۀ حیات بود و با تکیه بر آن، دلوز فلسفۀ زمان خاص خویش را بسط داد، فلسفه ای که به بهترین وجه از طریق بازنمایی های تجسمی آن درک می شود. این قبیل فلسفه ها نیم نگاهی به آینده و شیوۀ زندگی دارند. مراد آنکه، ارزش ایده های دلوز را می توان از یک سو با تداوم کارآمدی شان و از سوی دیگر در توانایی آنها برای پدید آوردن مفاهیم نو سنجید.