کتاب ذهن پیشوا مطالعهای به موقع از هشت مستبد قرن بیستم که بر کیش های شخصیتی که آنها در مردم خود ایجاد کردند تمرکز دارد. دیکتاتورهای هوشیار، کاوشگر و فهیم، تکنیک های به کار گرفته شده توسط ظالمان را برای فرمان دادن به پشتیبانی از بین می برد و هشدارهایی در مورد اجازه دادن به تاریخ برای تکرار خود ارائه می دهد. موسولینی، هیتلر، استالین، مائو تسه تونگ، کیم ایل سونگ، چائوشسکو، منگیستوی اتیوپی و دووالیه از هائیتی. هیچ دیکتاتوری نمی تواند تنها با ترس و خشونت حکومت کند. قدرت برهنه را می توان به طور موقت گرفت و نگه داشت، اما هرگز در دراز مدت کافی این عمل چاره ساز نیست. ظالمی که بتواند مردم خود را وادار کند که او را تحسین کنند، دوام بیشتری خواهد داشت. پارادوکس دیکتاتور مدرن این است که باید توهم حمایت مردمی را ایجاد کند. در طول قرن بیستم، صدها میلیون نفر محکوم به شور و شوق بودند و مجبور بودند رهبران خود را تحسین کنند، حتی زمانی که آنها در مسیر رعیت به سر می برند. در کتاب «ذهن پیشوا» (کیش شخصیت دیکتاتورها در قرن بیستم)، فرانک دیکوتربه هشت مورد از موثرترین فرقه های شخصیتی جهان بازمی گردد.