این واقعیت را باید پدیرفت که بچهها با شگفتیشان نسبت به پدیدهها، جهان را فلسفیتر میبینند. «آندری تارکوفسکی» فیلمساز بزرگ روس، با آن فیلمهای شاعرانه و فلسفیاش، معتقد بود که بچهها فیلمهایش را بهتر از آدمبزرگها میفهمند. داشتن این قدرت دیدن جهان، به سادگی و درعینحال با شگفتی یک فیلسوف، همان چیزیست که در سرودن «هایکو» اهمیت بسیاری دارد. هایکو همان قالب شعریست که مانند اسکیس در نقاشی ژاپنی، ثبت لحظهای واقعیت جهان با بینش شاعرانه و فلسفیست که به جای خطوط با کلمهها تصویر شدهاند! کتاب «هایکو برای بچههای خلاق» طریقت نوشتن هایکوست. کتابی که همچون آموزگاری صبور و دانا، شیوهای که باید جهان را آنگونه ببینید تا بتوانید هایکو بنویسید را آموزش میدهد، همانطور که بزرگترین شاعران ژاپنی جهان را نظاره میکردند و با هایکوهایشان موجزترین، سادهترین و درعینحال عمیقترینها را از هرآنچه دیده بودند با کلمهها میساختند. پاتریشیا دانیگن در هایکو برای بچههای خلاق چشم هایکوبین هرکسی را نقطهی آغاز نوشتن هایکو میداند، اینکه بچهها و تمام آنهایی که میخواهند هایکو بنویسند، ابتدا باید چشمهایشان را به روی جهان خوب باز کنند و هرچه دیدند را با کلمهها تصویر کنند و این آغاز راه است. بچههای خلاق اگر با این کتاب همراه شوند، دانیگن به آنها چیزهایی بیشتری میدهد که با رفتن در مسیر طریقتش میتوانند هایکو بنویسند و در آن بهترین باشند. «هایکو برای بچههای خلاق» همهچیز برای نوشتن هایکو را به خوانندهاش میدهد، از چیستی و چرایی هایکو گرفته تا شیوهی تماشا، آغاز و نوشتن در هفت گام که میتوان با چشمهای باز و ذهن خلاق در مسیرش سلوک هایکونویسی را تجربه کرد.