خوانشها و تفسیرهای سرتاسر غلط و وارونه از آرای بسیاری از فلاسفه، جامعهشناسان و اقتصاددانان، یکی از مشکلات اندیشهورزی در همهی سطوح جامعهی ایرانیست. انبوهی غلطانگاری پیرامون مارکس، نیچه، هایدگر، پوپر و ... در ایران، نشان میدهد که بسیاری از قدیم تا امروز، از سر بیسوادی یا به عمد و برای مقاصد دیگری، خوانشهای وارونهای را از این متفکران به ایرانیان قالب کردهاند. یکی از جامعهشناسانی که در ایران یا به درستی خوانده و فهم نشده و یا تفسیری غلط از او ارائه شده، امیل دورکیم، جامعهشناس شهیر و بزرگ فرانسویست که بسیاری او را بنیانگذار اصلی جامعهشناسی میدانند. کتاب «همبستگی اجتماعی و دشمنان آن» در پی ارائهی خوانشی از دورکیم است که به نظر میرسد با اساس اندیشههای او قرابت خیلی بیشتری دارد نسبت به آنچه در گذشته دربارهی او نوشته شده است. آرمان ذاکری در این کتاب با بررسی تمام و کمال نظرگاه دورکیم و مکتب موس، ایدههای بزرگ و موثر او در بازسازماندهی نهادهای مدنی و صنفی را پیش کشیده و واکاوی میکند و اهمیت این ایدهها را در ایستادن برابر فاشیسم و فایدهگرایی و جلوگیری از شکلگیری جوامع تودهوار تکصدایی تشریح میکند. «همبستگی اجتماعی و دشمنان آن: مکتب موس و دورکیم در برابر فایدهگرایی و فاشیسم» مبحث مهم و بنیادین شکلگیری و قوام نهادهای واسط و نقش سازماندهی اجتماعی در مبارزه با هر شکلی از فاشیسم و نئولیبرالیسم را پیش روی خواننده گذاشته و نشان میدهد که چهگونه بازخوانی مکتب موس و دورکیم میتواند جامعه را در مسیر ایجاد، حفظ و استمرار دموکراسی کمک کند.