اثر پیش رو دربردارندهی "خاطرات دکتر قاسم غنی" است که در سال 1272 در سبزوار متولد شد و در سال 1297 مدرک پزشکی خود را از دانشکده پزشکی آمریکایی در بیروت دریافت کرد. وی مدتی در مشهد و سبزوار به عنوان پزشک مشغول به کار شد و در دوره های دهم الی سیزدهم به طور پیاپی از سوی مردم مشهد به نمایندگی مجلس شورای ملی انتخاب شد. علاوه بر این، انتخاب شدن به عنوان وزیر فرهنگ و وزیر بهداشت نیز در کارنامه دکتر "قاسم غنی" دیده میشود. وی مدتی را به عنوان سفیر ایران در ترکیه و مصر نیز فعالیت کرد و به زبانهای فرانسوی، انگلیسی و عربی به شکلی روان صحبت می کرد. بسیاری از مشاهیر ایران و جهان از جمله آلبرت انیشتین از دوستان یا آشنایان دکتر "قاسم غنی" بودند. از کارهای ارزشمند دکتر "غنی" تصحیح دیوان حافظ با محمد قزوینی و کار کردن بر رباعیات خیام با محمدعلی فروغی بود. دکتر "قاسم غنی" در سال 1945 در کنفرانس سانفرانسیسکو، عضو هیئت فرستادگان ایرانی بود که در کنار دیگر نمایندگان، سازمان ملل متحد را بنا گذاشتند. مجموع یادداشتهای این چهرهی برجسته، که تحت عنوان "خاطرات دکتر قاسم غنی" جمعآوری شده، یک نکته مهم را آشکار میکند که او با وجود ارتباط با هزاران نفر در سراسر جهان، هیچ شباهتی با سیاستمداران یا شخصیتهای فرهنگی کشورهای بلوک شرق، علیالخصوص شوروی نداشت و شیفته دموکراسی و پیشرفتهای غرب بود. علاوه بر پیوند او با دو دربار حائز اهمیت آسیایی و آفریقایی در نقطه فروپاشی، وی به مدت یک سال در قاهره بود، و همانجا با تعدادی از بزرگان و شخصیت های مشهور تاریخی که هر کدام اثری فراموش نشدنی در تاریخ به جای گذاشته اند، ارتباط گرفت. اثر پیش رو با عنوان "خاطرات دکتر قاسم غنی"، اتفاقات سالهای 1326 و 1327 را شامل شده و بخش قابل توجهی از از ارتباطات شخصی وی، فعالیت های دانشگاهی و موضع گیری های سیاسی و سفرهای شخصیاش را به تصویر میکشد.