پاریزی، نویسنده، استاد تاریخ، شاعر و موسیقی پژوه در سوم دیماه ۱۳۰۴ در پاریز متولد شد. وی تا پایان تحصیلات ششم ابتدایی در پاریز تحصیل کرد و در عین حال از محضر پدر خود مرحوم حاج آخوند پاریزی هم بهره میبرد. پس از پایان تحصیلات ابتدایی و دو سال ترک تحصیل اجباری، در ۱۳۲۰ تحصیلات خود را در دانشسرای مقدماتی کرمان ادامه داد و پس از اخذ دیپلم در ۱۳۲۵ برای ادامه تحصیل به تهران آمد و در ۱۳۲۶ در دانشگاه تهران در رشته تاریخ تحصیلات خود را پی گرفت. پاریزی در ۱۳۳۰ از دانشگاه تهران فارغ التحصیل شد و برای انجام تعهد دبیری به کرمان بازگشت. در همین ایام با همسرش، حبیبه حایری ازدواج کرد و تا ۱۳۳۷ که در آزمون دکتری تاریخ پذیرفته شد، در کرمان ماند. وی دوره دکترای تاریخ را هم در دانشگاه تهران گذراند و با ارئه پایاننامهای در بارهٔ ابن اثیر دانشنامه دکترای خود را دریافت کرد. باستانی کار خود را در دانشگاه تهران از ۱۳۳۸ با مدیریت مجله داخلی دانشکده ادبیات شروع کرد و تا سال ۱۳۸۷ استاد تمام وقت آن دانشگاه بود. وی یک پسر به نام حمید و یک دختر به نام حمیده دارد و در حال حاضر تابستانها را نزد دخترش در تورنتو و زمستانها را نزد پسرش در تهران سپری میکند... این کتاب، مجموعه ای از نوشته های «باستانی پاریزی» در حوزه های تاریخ، سیاست و ادبیات است و چون سایر آثار او با زبانی طنزآمیز نوشته شده و با تصاویر متعدد از اشخاص، اسناد و مکان ها به چاپ رسیده است. «پندنامه امیر نظام»، «حاج سیاح، سیاح دوربین بدون دوربین»، «کوروش آزادی بخش»، «ارگ بم»، «جزیره هرموز» و «از تهران به جنوب» از جمله عنوان های نوشته های این مجموعه اند.