احترام، واژهای است که این روزها توجه زیادی را به خود جلب میکند. مثل این است که در میان یک کویر خشک و سوزان، واژهی آب را به زبان بیاورید: به سرعت متوجه میشوید که هیچ آبی دور و اطرافتان نیست و همگی آرزو میکنید که کاش بود! کودکی، زمان آموختن فضیلتهای اخلاقی یا به عبارت بهتر «کسب» این ارزشهاست. درک جایگاه احترام در جهانی که هر روز متنوعتر، گستردهتر و پیچیدهتر میشود، امری حیاتی است. اما احترام چیست؟ «روش خوبی برای بودن- یا روشی برای خوب بودن؟» به اعتقاد نویسندهی این کتاب، «احترام، راهی برای ارزش قائل شدن برای خودمان، دیگران و جهان اطرافمان است. وقتی مفهوم احترام در ما نهادینه شود، تلاش میکنیم با خودمان و کل جهان با عشق و مهربانی بیشتر رفتار کنیم.»زمانی که به مبحث تربیت و پرورش کودکان میرسیم؛ بسیار مهم است که به ضرورت احترام گذاشتن بیاندیشیم. میدانیم که بسیاری از هنجارها و چارچوبهای بینشی، رفتاری و اخلاقی در سالهای اولیهی زندگی تا دوران جوانی در افراد شکل میگیرند.