اگر جاده ی پشتکار راهی بود با حصارهایی در دو طرف، می شد خیلی راحت و بدون دست دست کردن جلو رفت. اگر انتخاب دیگری نداشته باشی، می توانی خیلی خوب سرت را پایین بیندازی و کار کنی، کار کنی، کارکنی. اما نه، این جاده پر از گول زنک های پرزرق و برق جورواجور، تابلوهای انحرافی درخشان و استراحت گاه های جذاب است. وسوسه ها و گول زنک ها این روزها با چیزهای زیادی همراه است؛ چیز ساده ای مثل نوتیفیکیشن های قرمز صفحه ی تلفن همراه، ذهن مان را آکنده از فعل و انفعال خوشایندی می کند و هرچه بیشتر ما را به گوشی می چسباند. بله، صدالبته ما نمی توانیم جهان محرک ها و وسوسه ها را کاملا از بین ببریم. اما آن ها اصلا مشکل اصلی نیستند. مشکل اصلی این است که ما روش برخورد درست با آن ها را نمی دانیم و...