بررسی تاریخ اخیر ایران از دریچه مضاعف فرهنگ داخلی و مصرفکننده در ایران نشان میدهد که بخش مهمی از فرآیند مدرنسازی در ایران فراتر از حوزههای سیاسی و عمومی پیش رفته است و این موضوعی است که "پاملا کریمی" در کتاب "زندگی خانگی و فرهنگ مصرفی در ایران" یا "انقلابهای داخلی در عصر مدرن" به آن پرداخته است. در آستانه ورود ایران به عرصهی مدرنیته، قواعد و اصولی که به طور سنتی خانه و کاشانهی ایرانی را تعریف میکردند شروع به محو شدن کردند و هجوم کالاهای جدید خانگی به تدریج منجر به گسترش فیزیکی چشمگیر در محیط داخلی خانه شد. پس از آن، معماران، طراحان و تبلیغ کنندگان تجاری توجه خود را از معماری تجاری و عمومی به معماری خانههای جدید و محتوای آن معطوف کردند. فرهنگ مصرفی نیز به موضوع مورد علاقه سیاستمداران، علمای مذهبی شیعه و جناح چپ تبدیل شد که دیدگاه های مربوطه خود را از طریق رسانههای عمومی و ابزارهای متعدد دیگر ابراز نمودند. در این میان، خانوادههای معمولی ایرانی که قادر به تصاحب گزینشی جنبههای اطراف خود بودند، مقاومت خود را در برابر این دگرگونیها نشان دادند. با تجزیه و تحلیل مجموعهای از مطالعات موردی که چنین پدیدههایی را روشن میکند و ارزیابی طیف گستردهای از اشیاء و اسناد بایگانی شده از اثاثیه، لوازم خانگی و نقشههای معماری گرفته تا عکسها، فیلمها، سریالهای تلویزیونی، رمانها، آثار هنری، دفترچههای یادداشت، گزارشهای کاری، نامه ها و گزارشهای شخصی، "زندگی خانگی و فرهنگ مصرفی در ایران" به قلم "پاملا کریمی"، اهمیت زندگی خانگی را در زمینههای اجتماعی، اقتصادی و سیاسی ایران مدرن برجسته میکند. این کتاب در واقع تأثیر متقابل بین آرمانهای محلی، تأثیرات خارجی، نقشهای جنسیتی، فرهنگ مصرفکننده و آموزش زنان را نشان میدهد که با سلیقه، مد، معماری داخلی و طراحی داخلی تلاقی دارند.