در کتاب «تا به آخر با هیتلر» لینگه با حکایت ها و اظهارنظر های زیادی جریان روزمرهی زندگی هیتلر را به تصویر میشکد، از جمله عادت هایش در غذا خوردن، نفطه ضعف هایش، علایقش، حس شوخ طبیعیاش و زندگی خصوصیاش با بروان. لینگه باور داشت که سگ هیتلر نزدیکترین همدمش بود. بعد از جنگ در مصاحبهای گفت: «امصا کردن حکم تعدام یکی از افسران حاضر در خط مقدم برایش آسان تر بود از اینکه خبر بدی دربارهی سلامتی سگش بشنود.» لینگه در کتاب «تا به آخر با هیتلر» در چند مورد (از جمله سوء قصد اشتوفنبرگ در ولای 1944) گزارش عینی ممتازی از وقایع به دست میدهد. همچنین دربارهی اعضای برجستهی حلقهی نزدیکان هیتلر (مانند هس، بورمن و ریینتروپ) شرح حال مختصر و مفیدی ارایه کرده است.