«نظریه های جهانی شدن و دین» کتابی است از «دکتر حسین کچویان» که به قرائت انتقادی نظریات جهانی شدن از منظر تئوری پردازان آن و جایگاه دین در این نظریه پردازی ها می پردازد. عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی و عضو هئیت علمی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران با مطالعهٔ انتقادی نظریات متفکرانی چون الوین تافلر، دیوید هاروی، فردریک جیمسون، امانوئل کاستلز، آنتونی گیدنز، فرانسیس فوکویاما، رابرتسون و بیر معتقد است که در این نظریات دین به عنوان مانع تصویر شده است و تلاش می شود که به حاشیه رانده شود. او نظام ارزشی این متفکران را دنیاگرایانه می خواند و بر این باور است که آن ها با اصل گرفتن تجدد از عهدهٔ فهم وعده های جهانی ادیان و درک اندیشه و توان جنبش های دینی و چرایی آن ها برنمی آیند. نگاه متفاوت و انتقادی «دکتر حسین کچویان» به «نظریه پردازی در علوم اجتماعی سکولار» قطعا رهیافت جالبی برای علوم انسانی است. حسین کچویان در کتاب «نظریه های جهانی شدن و دین» به مطالعه ای انتقادی دربارهٔ نقش دین و کارکرد آن در تئوری های جهانی شدن پرداخته است. در نخستین فصل کتاب نویسنده به خوانش آرا و اندیشه های «الوین تافلر» در این رابطه می پردازد. در فصل دوم کچویان نظریه های جهانی شدن نسبت به دین را به دو دستهٔ جناح چپ تجدد و جناح راست تجدد تقسیم می کند. در خوانش نظریه های چپ، کچویان به بررسی اندیشهٔ دیوید هاروی، فردریک جیمسون و امانوئل کاستلز پرداخته است. کچویان رویکرد مارکسیست ها به دین را تداوم رویکرد مارکس ارزیابی کرده که در آن به دین جنبه ای حاشیه ای داده شده است.