"روابط سیاسی ایران و ترکیه در دوره رضاشاه و مصطفی کمال آتاتورک" اثری است به قلم "مهدی فرجی" که تلاش میکند تا نحوه دگرگونی روابط این دو کشور را در طول سلطنت رضاشاه و آتاتورک توضیح دهد و همچنین به این موضوع بپردازد که چه عواملی بر روابط سیاسی ایران و ترکیه در آن دوران تأثیر گذاشته است. "مهدی فرجی" همچنین چگونگی روند روابط سیاسی دو ملت را بررسی میکند و به این پرسش پاسخ میدهد که ایران و ترکیه چگونه و بر چه اساسی توانستند سنگ بنای روابط را بر اساس اعتماد متقابل و حسن همجواری پایهگذاری کنند و تحولی اساسی در روابط خود ایجاد کنند؟ "روابط سیاسی ایران و ترکیه در دوره رضاشاه و مصطفی کمال آتاتورک" به قلم "مهدی فرجی" در چهار قسمت تشریح شده است. بخش اول به مهمترین تحولات و معاهدات در امور بینالمللی عثمانی و قاجار میپردازد. هدف این بخش ارائه خلاصهای از روابط بینالملل سابق میان قاجار و عثمانی و همچنین روابط خارجی است که تحت آن رژیمهای پهلوی جدید و جمهوری ترکیه ایجاد شد. در بخش دوم کتاب پیش رو تلاش شده است تا سیاست خارجی و روابط دولت رضاشاه با انگلیس و شوروی به عنوان دو نیروی تعیین کننده در معادلات منطقه و نیز روابط و سیاست خارجی ترکیه در دوران جنگهای استقلال و پس از مذاکرات لوزان و تأسیس جمهوری ترکیه تا انتهای کار دولت کمال آتاتورک تشریح شود. بخش سوم محور اصلی این کتاب است و برقراری روابط ایران و ترکیه، به پا خاستن کردهای ترکیه در آرارات و تأثیر مخرب آن در حل مشکلات مرزی و همچنین تعاملات سیاسی دو کشور و نحوهی صلح در درگیریهای مرزی و سرزمینی را بررسی میکند. بخش چهارم و آخر کتاب به بحث در مورد روابط کنسولی و نگرانیهای مختلف در مورد اتباع دو ملت میپردازد و بر آن است که برخی جنبههای "روابط سیاسی ایران و ترکیه در دوره رضاشاه و مصطفی کمال آتاتورک" را روشن کند.