کمآبی و کمحاصلی خاک، از خصیصههای اصلی سرزمینهای داخلی فلات ایران است و هرچه به نواحی مرکزیتر این فلات نزدیکتر میشویم، این مسئله بیشتر و بیشتر به چشم میآید. ازهمینروست که تاریخ ایران چه در معنای تاریخ سیاسی – اقتصادی و چه تاریخ اجتماعی، تاریخ روایت خشکسالیها، قحطیهای بزرگ، جنگها بر سر آب و بیماری و گرسنگی و فقر است! روایتهای تاریخی که از قحطی بزرگ اوایل قرن پنجم در خراسان به ما رسیده تا چند قحطی تا حدودی مستند شدهی همین دو سه سدهی اخیر، نشان میدهد که دغدغههایی مثل آب و نان چهطور اذهان مردم و تاریخ ما را فراگرفته و گویی خیال بیرون رفتن هم ندارد! کتاب «نان و عدالت در ایران عصر قاجار» با ایجازی مثالزدنی، پر از نکتههای ظریف و دقیق، جنبشهای عدالتخواهانهی دوران قجری را شرح داده و بررسی کرده که مسئلهی کمبود نان، قیمت آن و فرایند توزیعش مسئلهی اساسی این جنبشها بوده است. استفانی کرونین که یکی از مهمترین پژوهشگران و مورخان حوزهی تاریخ و به خاصه تاریخ ایران قجریست، نان و عدالت در ایران عصر قاجار را نیز در ادامهی سلسلهپژوهشهای پرشمارش دربارهی ایران آن دوران نوشته و تلاش مردمی را شرح داده که خواهان عدالت پیرامون ابتداییترین حقوقشان بودهاند. یکی از نکتههای مهم و خواندنی در کتاب نان و عدالت در ایران عصر قاجار، متوجه کردن خوانندگان به نقش بسیار پررنگ زنان در جنبشهای مختلف اجتماعی عدالتطلب در تاریخ ایران است که نشان میدهد چهگونه در بسیاری از حرکتهای اجتماعی اعتراضی، زنان در صف مقدم بودهاند.