ویلارد وان اورمن کواین (1908-2000 م) یکی از فیلسوفان قرن بیستم و برجستهترین نمایندۀ متفکرانی است که به پیوند و پیوستگی آرای فلسفی و اندیشههای علمی باور دارند. به گمان او، میان علم و فلسفه نوعی اتحاد و یگانگی وجود دارد؛ هر دو در پی شناخت حقیقتاند و به این شناخت خود، باور عقلی دارند. به عبارتی آنچه عمل و باورهای علمی را تشکیل میدهد، کاربرد خردمندانۀ منطق است و این همه، ثمرۀ کاوشهای عقلی است. نگارندگان در کتاب حاضر باورهای عقلی و قلمرو فلسفی گستردهای را در حیطههای روششناسی و علوم فلسفۀ زبان بررسی و تلاش میکنند با نگرشی فلسفی به کنکاش در خصوص باورهای موجود پرداخته و ثابت کنند که موهومپرستی و خرافات دشمن علم و عقل هستند. آنها میکوشند روشهای دستیابی به باورهای صحیح و نیز آموزههایی که ظاهری علمی دارند اما در باطن ضد عقلیاند به خواننده بشناسانند تا جهان را از تباهی، رهایی بخشند.