محمد حسن جواهری، آخرین فرزند قدرتاله و کوکب، متولد فروردین 1334 خورشیدی در سمنان دیده به جهان گشود. احیای فرهنگ غنی بومی، او را بر آن داشته که اولین مجموعه شعر گویش سمنانی به نام «سورخه ولین یادیگار» (یادگار گل سرخ) را به چاپ برساند و سپس مجموعه شعر «سونا» (فصل زایش گوسفندان) و «گل آقه آستونکه» (داستان گل آقا)، با دو زبان فارسی و سمنانی، با لوح فشرده صورتی اثر استاد مجید درخشانی را برای بزرگسالان و مجموعه شعر «وره پووه پووه» (برف گوله گوله پاک) را برای کودکان و نوجوانان به چاپ برساند. وی گردآوری «واژهنامه گویش باستانی سمنانی» با همکاری پرویز پژوم شریعتی را به انجام رسانده که جزو کتابهای برتر سال 1386 شناخته شده است. جواهری مجموعه شعر پارسی منظومه حماسی «آرش شواتیر» برای بزرگسالان و «بچهها کی میدونه»، «جوجههای آخر پاییز»، «شعر شیرین بهار»، «شهر بلا»، «جشن رنگها» و «سوزن سبز بهار» برای کودکان و نوجوانان را در شناختنامه خود دارد. او هماکنون عضو انجمن نویسندگان و تصویرگران کتاب کودک و نوجوان ایران است؛ و مسئولیت آموزشگاه هنرهای تجسمی شورانگیز سمنان با اوست.