"گفت و گوهای توسعه" اثر "محسن رنانی"، "روایت محمود (سریع القلم) از مساله توسعه در ایران" را در بردارد. "دکتر محمود سریعالقلم" ایدهی توسعه را برای بهبود رفاه عمومی امری مهم قلمداد میکند. از نگاه وی هر کس در هر صنعت و حرفهای که مشغول به کار است از کارخانهدار، سیاستمدار و نمایندهی مجلس گرفته تا نویسنده و فیلمساز و پزشک، در شرایطی میتواند عملکرد خود را به شکلی منطقی و صحیح بسنجد که در محافل و مدارهای بینالمللی، حضور یا اندیشهای فعال داشته باشد. در نتیجه، "روایت محمود (سریع القلم) از مساله توسعه در ایران" و اعتقاد وی به شکوفایی آن، به بهره بردن از هنجار بین المللی آزمایش شده و پیروی از آن برمیگردد. "محسن رنانی" در "گفت و گوهای توسعه"، نظر دکتر "سریعالقلم" را پیرامون اصول توسعه جهانی جویا میشود و وی نیز معتقد است که چنین اصولی بینالمللی است و تحت تأثیر مکان، فرهنگ، تاریخ یا ادبیات قرار نمیگیرد. با این حال، الگوهای پیشرفت توسط ویژگیهای بومی و محلی یک کشور تعیین میشود و میتوان گفت که اصول توسعه با الگوهای توسعه متفاوت است. آنچه در "روایت محمود (سریع القلم) از مساله توسعه در ایران" بیشتر مورد توجه قرار گرفته، الگوهای توسعهی ایران و ارزیابی آن با اصول توسعه در سراسر جهان است. چیزی حدود نود و پنج درصد کشورهای دنیا امروزه از ایدهها و اهداف ملی مشابهی برخوردارند و اگر برنامه توسعه ملی جامع آفریقای جنوبی را بررسی کنیم، می توان دریافت که همان کاری را که کره جنوبی چهل سال پیش انجام داد، هماکنون انجام می دهد و مثلا برزیل حالا همان کاری را میکند که آلمانی ها صد و بیست و پنج سال پیش انجام دادند. در "گفت و گوهای توسعه" و "روایت محمود (سریع القلم) از مساله توسعه در ایران" و پیشرفت آن، زیر نظر "محسن رنانی"، این مسائل تجزیه و تحلیل میشوند.