اگر راجر ایبرت را همانگونه که بود، منتقد ریویونویسی بدانیم که وزن ریویونویسیاش بر وزن منتقدانهاش میچربید و مارتین اسکورسیزی را هم فیلمسازی بدانیم با کارنامهای پر فیلم که تعدادی فیلم خوب و متوسط در آنها به چشم میآید و تعدادی هم فیلم بد که البته آن بدها هم آنقدر بد نیستند که نتوان فیلمساز را به خاطرشان بخشید، هردوی این دو نفر خیلی به هم شبیهند: هردو خیلی خیلی سینما را دوست دارند و هردو هم در سطح مشخصی قرار دارند و هیچکدام را نمیتوان با بهترین منتقدان یا فیلمسازان تاریخ سینما قیاس کرد، با اینهمه به دلیل ویژگیهای شخصی و کاریشان به شدت احترام برانگیز و دوستداشتنیاند. کتاب «اسکورسیزی به روایت راجر ایبرت» مجموعهای از نوشتههای ایبرت دربارهی فیلمساز محبوبش است که هرچند با غلو بسیار ولی پیگیرانه و مجدانه از اواخر دههی شصت قرن بیستم، فیلم به فیلم از او نوشته و با دقت نظر و هوشمندی دلایلش را برای این حجم از تحسین و علاقه، شرح داده است. راجر ایبرت در این کتاب قدم به قدم تقسیمات پایهای را انجام داده و نوشتهها را با سیر فیلمسازی اسکورسیزی پیش برده و فصلها را با عناوین «درآغاز»، «دستاورد»، «تثبیت»، «انعکاس»، «مخاطره» و شاهکارها» کنار هم چیده و به سبب همین تقسیمبندی به کتاب فرم دلپذیر و خواندنیای داده است. اسکورسیزی به روایت راجر ایبرت با وجود اینکه میدانیم ایبرت در یادداشت ابتدایی، از سر مهر و علاقهی بسیارش به مارتی، او را همسنگ خداوندگاری همچون فدریکو فلینی میداند، اما میتوان بیتوجه به چنین اظهار نظر اشتباهی، آن را خواند و لذت برد، به خاصه که با پیشگفتاری از خود اسکورسیزی هم همراه شده است.