وقتی عضوی از بدنتان را خم می کنید یا حرکت می دهید، فکر می کنید: «همان اندامی که قبلا وجود داشت الان دارد حرکت می کند، همان منی که قبلا بود، الان این اندام را به حرکت درآورد.» بعد از حرکت دادن اندام دوباره فکر می کنید: «این اندام ها و این من همیشه وجود دارند.» زمانی که مردم در حال دیدن چیزی هستند در مورد خودشان و ا» چیز چنین فکر می کنند: «چیزی که ماندگار است، قبلا بوده است، الان هست، و می رود که در آینده هم باشد، چیزی که همیشه وجود دارد.» وقتی فرد فکر یا تصور می کند، این گونه فرض می کند: «خودی که از قبل وجود داشته الان دارد فکر می کند.» به این شکل او خودش را به عنوان شخص یا موجودی ماندگار فرض می کند. شما در مورد خود و دیگران چنین فکر می کنید: «افرادی که تمام طول زندگی را زندگی می کنند» در واقع چنین چیزی نیست، چیزی تمام طول زندگی را زندگی نمی کند. فقط ذهن و جسم است که در فراند جانشینی پی دی پی پدید می آید و محو می شود. شما این ذهن و جسم ناماندگار را به عنوان یک شخص در نظر می گیرید، و به آن می چسبید. ما مراقبه می کنیم تا از وابستگی به چیزها با دیدگاه اشتباه جلوگیری کنیم. یک کتابچه راهنمای مدیتیشن بسیار مختصر و واضح. ماهاسی سایادو یکی از بهترین معلمان مراقبه است که تا به حال در مورد این موضوع نوشته است. داشتن چنین ثروتی از دانش و خرد در 70 صفحه واقعا قابل توجه است.