این کتاب به صورت الفبایی اظهار نظرهای دکتر شفیعی کدکنی را درباره افراد مختلف بیان میکند. این افراد که از حضرت آدم(ع) آغاز میشوند، عارف، فیلسوف و نقادانیاند که وی درباره آنها به اظهار نظر پرداخته است. بررسی هر فرد به اختصار صورت گرفته و تنها بیست تن از آنها به تفصیل بررسی شدهاند که از میان آنها میتوان به مولانا، سعدی، حافظ، خیام و عطار اشاره کرد که شفیعی کدکنی تحقیقات زیادی درباره آنها انجام داده است. این کتاب را میتوان حاصل چهل سال پژوهش شفیعی کدکنی و بیانگر نگاه دقیق او به هفتصد عارف، شاعر و اندیشمند از قرون اولیه تاکنون دانست. دیدگاههای او متفاوت از رویکردهای بسیاری دیگر از اندیشمندان است، زیرا حاصل پژوهشهای مجدانه و دقیق اوست. محمد رضا شفیعی کدکنی (زاده ۱۹ مهر ۱۳۱۸ در کدکن) از نویسندگان و شاعران امروز ایران است. تخلص وی در شعر م. سرشک است. شفیعی کدکنی سرودن شعر را از جوانی به شیوه کلاسیک آغاز کرد. پس از چندی به سوی سبک نو مشهور به نیما یوشیج روی آورد. با انتشار دفتر شعر در کوچه باغهای نشابور نامآور شد. آثار شفیعی را میتوان به سه گروه انتقادی و مجموعه اشعار خود وی تقسیم کرد. آثار انتقادی این نویسنده، شامل تصحیح آثار کلاسیک فارسی و نگارش مقالاتی در حوزه نظریه ادبی میشود، که بخشی از آنها در زیر آورده شدهاند. در میان آثار نظری شفیعی کدکنی کتاب موسیقی شعر جایگاهی ویژه دارد و در میان مجموعه اشعارش در کوچه باغهای نشابور آوازه بیشتری دارد. زمزمهها، شبخوانی، از زبان برگ، بوی جوی مولیان، از بودن و سرودن، مثل درخت در شب باران، هزاره دوم آهوی کوهی، صور خیال در شعر فارسی، موسیقی شعر، تصحیح اسرارالتوحید نوشته محمدبنمنور، تصحیح تاریخ نیشابور نوشته حاکم نیشابوری، تصحیح آثار عطار نیشابوری، تصحیح مختارنامه، تصحیح مصیبتنامه، تصحیح منطقالطیر، تصحیح اسرارنامه، تصحیح دیوان عطار و تصحیح آفرینش و تاریخ نیز از جمله آثار محمدرضا شفیعیکدکنی هستند.