این داستان بلند براساس متن شاهنامه، نیز نامههای منظوم، نوشتارهای اوستایی، پهلوی، پارسی و سنسکریت نگاشته شده و در سه بخش : "جم"، "آبتین" و "فریدون" تدوین گشته است. گفتنی است فریدون پسر آبتین (از نژاد جمشید) و بزرگترین پهلوان و پادشاه در حماسهی ملی ایران پس از جمشید است. هنگام زادن او گاوی به نام "برمایون" نیز زاده شد. اطرافیان ضحاک در جستوجوی فریدون، بر پدرا و آبتین دست یافتند و به فرمان ضحاک او را کشتند و مغز سرش را به ماران دادند. پس از این ماجرا ضحاک برمایون را کشت، اما بر فریدون دست نیافت. فریدون در 16 سالگی از مادر نژاد خود را پرسید و در پی انتقام خون پدر بود که کاوه بر ضحاک شورید. فریدون سرانجام ضحاک را به بند کشیده و به دماوند برد و در غاری سرنگون بیاویخت. او 500 سال به داد و مهر پادشاهی کرد. تمیشه را در مازندران پایتخت خود ساخت و در 50 سالگی صاحب سه پسر شد، سلم و تور از شهرناز و ایرج از ارنواز و کشور خود را سه بخش کرد: توران را به تور، ایران را به ایرج و روم را به سلم داد. اما تور و سلم، ایرج را به نامردی کشتند و منوچهر انتقام ایرج را از آنان گرفت.