این یک واقعیت تلخ در تاریخ جامعه ماست که با وجود گذشت بیش از یکصد سال از شکل گیری احزاب در ایران، هنوز فعالیت فعالان سیاسی در قالب تشکل ها، سازمان ها و احزاب سیاسی نهادینه نشده است. علل این پدیده متعددند، از جمله فقدان فرهنگ کار جمعی، عدم شکل گیری احزابی که پا را از حلقه نخبگان فراتر گذاشته و در اقشار مختلف مردم رسوخ کرده باشند، و نیز مهم تر از همه، عدم پذیرش جایگاه و کارکرد احزاب توسط دولت های حاکم. با این همه، و علیرغم همه دشواری هایی که بر سر راه تشکیل و فعالیت احزاب سیاسی وجود داشته، احزابی نیز موفق شده اند به صورتی فراگیر گسترش یافته و و نقش مهمی در روندهای سیاسی و اجتماعی کشور ایفا کنند. حزب جمهوری اسلامی، در زمره چنین احزابی بود.