بیش از دو قرن است که تهران پایتخت ایران است و از منظرهای مختلف سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی نقطه همگرایی ملی و محل وقایع بزرگ تاریخی کشور است. شهر تهران به واسطه ی همین مرکزیت، سه دوره تاریخی متفاوت با مظاهر و مضامین مختلف را از سر گذرانده است. این شهر خاصه در صد سال گذشته بستر اصلی تحولات و وقایع تاریخی مهم سرزمین مان بوده است و به همین جهت است که بررسی جایگاه و واکاوی ابعاد کمتر شناخته شده یا دیده شده این شهر و برجسته سازی آن ضرورت می یابد. باید توجه کرد که علاوه بر اهمیت پرداختن به ابعاد سیاسی و اجتماعی و اقتصادی تهران ظرفیت ها و زمینه های ارزشمند هنری و فرهنگی شهر نباید زیر سایه ابعاد سیاسی شهر گم شود. تهران تنیده در تاریخ معاصر رخدادهای فراوانی را از سر گذرانده و تاب آورده است؛ از انقلاب مشروطه و حضور نیروهای متفقین و کودتای 28 مرداد و انقلاب اسلامی، و جنگ و بمباران و موشک باران و بحران ها و درگیری های مهم تاریخ ساز سیاسی و اجتماعی و بسیار غم ها و شادی های دیگر، شهری که ( غث و سمین ) دارد؛ زیبایی هایش به غایت شکوهمندند، از این رو، جای شگفتی نیست که رد پای تهران را در شعر بسیاری از شاعران کشورمان می توان دید. تهران چه در قالب شعر و چه در قالب نماد، طی این دو قرن و خاصه از نیما به بعد، حضوری مداوم و معنادار در شعر شاعران ایران داشته است. این کتاب منحصر به بخشی از مضمون مذکور در شعر این دوره یعنی شاعران تهران می باشد و...