مهاتما گاندی بیشک یکی از بزرگترین رهبران و آموزگاران تاریخ بشر است. او مبدع فرمی از جنبش انقلابی بود که نه فقط نظیر نداشت که به نظر میرسد هیچگاه و در هیچ مکان دیگری نیز قابل تکرار نخواهد بود. هرچند در دهههای اخیر بسیاری از روشنفکران و نظریهپردازان هندی و غیر هندی نقدهای صریح، دقیق و مهمی بر آرا و نظریات او و شیوهی انقلابیگریاش وارد کردهاند، اما بازهم هیچکدام منکر اهمیت و بزرگی کارش نشدهاند. بههر روی نمیتوان این مهم را نادیده گرفت که جنبش انقلابی عدم خشونت طی دههها خودش به بخشی از خشونت تبدیل شده و جامعهی طبقاتی هندوستان در حاکمیت بهظاهر سکولار و دموکراتیکش همچنان با قدرت حی و حاضر است و خشونت در لایههای مختلف اجتماعی در فرمهای مختلفش حضور تماموکمال دارد. ازاینرو رفتن سراغ گاندی از منظر شیوهی فلسفهورزی، فرم دینداری و سیاستورزریاش واجد اهمیت است. کتاب «گاندی: درآمدی بسیار کوتاه» با ایجاز و به اختصار، زندگی، آثار و اندیشههای این مصلح اجتماعی و رهبر سیاسی و مذهبی را شرح داده است. این کتاب در شش فصل ابتدایی علاوه بر زندگی و آثار گاندی، به اندیشهی دینی او یا همان اعتقادش به روح کیهانی، سرشت انسانی، ستیاگره یا همان پافشاری و ایستادگی مدنی در جستوجوی حقیقت، نقد مدرنیته و رویای جامعهی عاری از خشونت پرداخته است. فصل پایانی کتاب «گاندی: درآمدی بسیار کوتاه» به ارزیابی انتقادی آرای گاندی از منظر منتقدانش در چند دههی پس از مرگ او اختصاص یافته که در مجموع باعث شده کتابی درخور و خواندنی در اختیار مخاطب علاقهمند قرار بگیرد.