امریکا را بیشتر با سینمای هالیوود میشناسند. البته این موضوع چندان هم جای تعجب ندارد. به هر حال، کشوری که از تشکیل آن زمان دور و درازی نمیگذرد، طبیعی است که با هنر نوپدیدی مثل سینما بهتر کنار بیاید. اما این تمام داستان نیست. امریکاییها در تئاتر نیز حرفهای زیادی برای گفتن دارند. همهی آنهایی که با تئاتر سروکار دارند، دستکم یک بار اسم تئاتر برادوی به گوششان خورده است. گرچه همانطور که سینمای هالیوود بیش از هر چیز بر خصلت تجاری و سرگرمکنندهی سینما تأکید دارد، تئاتر برادوی نیز اغلب میزبان نمایشهای کمدی درآمدزا و پرمخاطب است. نکته اینجاست که در مقابل تئاتر برادوی، جریانهای تئاتری دیگری نیز در تئاتر امریکا قد برافراشتهاند که بیشتر بر خصلت هنری تئاتر تأکید داشتهاند و نگاهشان به تئاتر اروپایی و در امتداد آن بوده است. این جریانها را بسته به اینکه چقدر از جریان مسلط و اصلی تئاتر در برادوی فاصله دارند، بهترتیب با نامهای آف.برادوی و آف.آف.برادوی میشناسند. این نامها نیز بیشوکم در محافل تئاتری ایران به گوش میرسد، اما مسأله این است که پژوهش جامعی بهزبان فارسی دربارهی این سه جریان تئاتری در امریکا وجود ندارد. برکه فروتن در کتاب «سه جریان تئاتری معاصر امریکا | برادوی، آف.برادوی، آف.آف.برادوی» که حاصل ترجمه و تألیف اوست، کوشیده است بهنوعی خلأ منبع در زبان فارسی دربارهی جریانهای تئاتری معاصر در امریکا را رفع کند. این کتاب که از سوی انتشارات افراز منتشر شده، مقدمهی دکتر عطاءالله کوپال را در مقام ویراستار علمی در ابتدای خود میبیند. کوپال در این مقدمه ابراز امیدواری کرده است که «این کتاب چشمانداز تازهای در برابر پژوهندگان هنر تئاتر بگشاید و از این رهگذر در آینده پژوهشهای نوینی دربارهی برادوی و تأثیرات هنری آن بر تئاتر جهان به عمل آید.