سنکا، نمونهی روشنفکریست که همواره در جهت تغییر جهان حرکت میکرد. او که سالها در میان خونریزترین امپراتورهای روم و دو جبّار بزرگش، کالیگولا و نرون زیسته بود و از سناتوری تا معلم و مشاور امپراطوربودن را تجربه کرده بود، تمام تلاشش معطوف به اصلاح وضعیت حکمرانی و رفتارهای فردی و اجتماعی شهروندان بود. این فیلسوف، نمایشنامهنویس و مصلح اجتماعی بزرگ روم باستان، با توجه به فهم دقیقی که از عصبیت جاری و ساری در میان رومیان داشت رسالهای نوشت که امروز با نام «چگونه خونسردی خود را حفظ کنیم: راهنمای باستانی بر مدیریت خشم» منتشر شده است. این جستار/ مقاله، بهظاهر نامههایی بوده که سنکا خطاب به برادر سیاستمدارش نواتوس نوشته و حال که به آن نگاه میکنیم گویی نامههایی به انسان و تاریخیست که همچنان سرشار از نکبت خشونت و عصبیت بیقاعده و نالازم ست. سنکا این عصبیتها و خشمهای روزمره را شکلی از جنون میداند چرا که بابتش هزینههای بسیاری میپردازیم. روشنفکر بزرگ رومی درکتاب چگونه خونسردی خود را حفظ کنیم بر نکتهای اساسی دست میگذارد، اینکه هیچکس بدون اشتباه و خطا و گناه زندگی نکرده و نمیکند و اگر هر انسانی همین یک نکته را در نظر بگیرد و بداند که هرگاه خودمان را از خطا و اشتباه به دور بدانیم، در سراشیبی سقوط قرار گرفتهای، دیگر اینقدر بر سر ابلهانهترین مسائل روزمرهی زندگی خشمگین نمیشویم و به خودمان و دیگران آسیب نمیزنیم.