کتاب تحلیلی از تاریخ ایران مدرن فضای اجتماعی- سیاسی ایران معاصر به ویژه دوره ی پهلوی را با تحلیل های زنده به تصویر می کشد. این کتاب با بهره گیری از اصول تحلیلی تاریخی می کوشد تا ضابطه هایی برای تحلیل های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی در اختیار قرار بدهد. این اثر با هدف ارائه تحلیلی از تاریخ مدرن ایران بر پایه ویژگی های اجتماعی آن به رشته ی تحریر درآمده است و سیاست های داخلی و خارجی حکومت های پی در پی را بیان می کند. در این اثر خواننده با جزئیات تاریخی معاصر ایران آشنا خواهد شد. در بخشی از کتاب آمده است: " تهیه آب اراضی برای روستاییان از نگرانی های عمده و همیشگی بود. آبیاری در بیشتر جاهای ایران به دو طریق صورت می گرفت: از طریق نهرکشی یا کندن قنات. حفر قنات از قرن ها پیش در ایران متداول بود. قنات عبارت است از زنجیره ای از کانال های عمودی با فاصله حدود 15 متر از هم که در بخش زیرین، به وسیله ی تونلی به هم متصل می شدند. کودکان را به داخل کانال ها می فرستادند تا تونل ها را حفر کنند و خاک آن ها را با دلوی چرخ گردانی به بیرون بفرستند. عمق و فاصله این کانال ها متفاوت بود و هدف از آن، رساندن آب از سرچشمه به ناحیه کاشت بود. در مسیر جریان آب، به مقدار آن افزوده می شد و این کانال ها از تبخیر آب، که برای روستاییان حساتی بود، جلوگیری می کرد. چاه ها اغلب اوقات سرپوش نداشتند. کندن قنات هزینه زیادی داشت و مستلزم سرکشی مداوم بود، چون اغلب آکنده از رسوبات می شد و باران های سنگین آن ها را ناکارآمد می کرد. آب قنات با روش های پیچیده ای از نظام سنتی تقسیم می شد و افرادی بر آن نظارت داشتند. از این رو با توجه به اهمیت حیاتی آب برای روستاییان و اربابان، جای تعجب نیست که سرقت آب متداول باشد. گاه چند نفر از روستاییان برای حفاظت و استفاده از آب درگیر می شدند و یکدیگر را با چاقو لت و پار می کردند. با این همه، کار کشاورزی در ایران یک کار غیر اجتماعی نیست. مثلا وقتی گروهی از کشاورزان در مزرعه ای مشغول اند، با شدت و سرعت هرچه تمام تر کار می کنند و هنگامی که اتومبیلی از کنار آن ها رد می شود خوش دارند دست از کار بکشند و لیچار بار عابران کنند. از این ها گذشته، حمل محصولات به بازار برای مردان نوعی تفریح است…"