امروزه، هدف ملیونها نفر در سرتاسر جهان افزایش حداکثری توده عضلانی است. دلیل برخی افراد برای این کار صرفا زیبایی است؛ در حالیکه، سایرین به دنبال افزایش عملکرد ورزشی اند. به تازگی، بر فواید سلامتی افزایش هایپرتروفی تمرکز شده است. کتاب مبانی علمی هایپرتروفی عضلانی ، اولین کتابی است که متون علمی موجود در زمینه روشهای افزایش عضله را در یک منبع کامل گردآوری کرده است. نویسنده کتاب آقای برد شونفلد، در سال 2016، نبود کتاب جامع و کاملی را در حوزه هایپرتروفی عضلانی حس می کند و با احساس مسولیت کتاب «Science and Development of Muscle Hypertrophy» را به رشته تحریر درمی آورد. نویسنده که خود از بارزترین شخصیت های علمی در حوزه علوم ورزشی به شمار می رود و سالیان سال در آزمایشگاه خود، فعالیت های تجربی و آزمایشی فراوانی را تجربه کرده است با مهارت تمام کتاب را در 7 فصل تنظیم می کند که هر فصل حاوی نکات و اطلاعات بسیار تازه و نوآورانه ای است که یک بار برای همیشه موضوع « نحوه شک لگیری هایپرتروفی عضلانی » را به بهترین وجه موشکافانه برای خوانندگان و علاقه مندان به این حوزه باز می کند. با نگاهی به عناوین فصل های هفتگانه کتاب، سیر حرکت نویسنده کتاب از آغاز تا پایان روشن میشود و زیبایی به تکامل رساندن بحث را عیان می سازد. در فصل اول، پاسخها و سازگاری های وابسته به هایپرتروفی به فشار فعالیت ورزشی ، همه عوامل گوناگونی به بحث گذاشته شده است که بالقوه و بالفعل می توانند هایپرتروفی عضلات اسکلتی را به حداکثر برسانند. مقدمه و موخره این فصل هماهنگی کاملی دارد و وسعت اطلاعات این فصل در عین موجز بودن، بسیار نافذ و سودمند است. در فصل دوم با عنوان سازوکارهای هایپرتروفی- مبانی سلولی ملکولی و در مواردی فراتر از آن مبانی ژنتیکی هایپرتروفی عضلانی و فعالیت ورزشی بحث می شود. با توانایی منحصر به فردی، و در یک جمع بندی مختصر، نویسنده تنش مکانیکی، فشار متابولیکی و آسیب عضلانی را رازهای سه گانه هایپرتروفی عضلانی معرفی میکند. در فصل سوم که عنوان «نقش متغیرهای تمرین مقاومتی در هایپرتروفی» بدان داده شده است، همه عناصر موجود در یک برنامه تمرین مقاومتی یعنی حجم، تواتر، بار، نوع فعالیت ورزشی (حرکت)، نوع عمل عضلانی، مدت تناوب استراحتی، مدت تکرار، ترتیب فعالیت ورزشی، دامنه حرکتی و شدت کار به بحث گذاشته شده است. در این فصل انواع و اقسام مطالعات تمرینی در قالب جدول هایی ارائه شده است تا علاقه مندان بتوانند مستقیم به آنها مراجعه کنند و از کم و کیف مطالعات انجام شده بیشتر مطلع شوند. فصل چهارم که عنوان « نقش تمرین هوازی در هایپرتروفی » را یدک می کشد، به صراحت بیان می کند فعالیت ورزشی هوازی هم می تواند باعث افزایش هایپرتروفی عضله در افراد غیر ورزیده شود، اما شدت فعالیت ورزشی هوازی باید زیاد باشد. در فصل پنجم با عنوان «عوامل موثر بر حداکثر گسترش هایپرتروفی» به این نکته اشاره می شود که عوامل ژنتیکی گوناگونی بر توانایی هایپرتروفی تأثیر می گذارند که البته افزایش سن، از میزان این تأثیر می کاهد . «طراحی برنامه ویژه هایپرتروفی بیشینه» عنوان فصل ششم کتاب است که نکته بارز این فصل و تأکید آن این است که با دستکاری رابطه طول-تنش، زاویه تمرین، صفحه حرکتی، فاصله دستها و پاها و نوع فعالیت ورزشیی در طراحی برنامه ها می توان هایپرتروفی عضلانی را به حداکثر رساند. در آخرین فصل این کتاب -فصل هفتم- تغذیه ویژه هایپرتروفی بررسی می شود. در این فصل به نکته مهمی اشاره شده است که افراد کاملا ورزیده، توانایی کمتری برای بهره برداری از انرژی اضافی برای تولید توده بدون چربی دارند، ولی افراد کمتر ورزیده از آثار آنابولیکی ناشی از ترکیب تمرین مقاومتی و تعادل مثبت انرژی بهتر بهره مند می شوند.
سبد خرید
