جامعه شناسی معرفت به پیدایش، انتشار، استفاده و حفظ دانش و درک در درون گروه ها و جوامع می پردازد. فرضیه اساسی این است که دانش در بستر اجتماعی شکل می گیرد و لنگر می اندازد. دانش، و به طور کلی تر: بنابراین تفکر از نظر اجتماعی مشروط است. دانش یک فرآیند مستقل نیست. جامعه شناسی معرفت شاخه ای از جامعه شناسی است. نظریه های مربوطه توسط ماکس شلر و کارل مانهایم در اوایل قرن بیستم توسعه یافت. این کتاب، کتابی معمولی دربارهٔ مبانی یکی از حوزههای جامعهشناسی نیست، بلکه در آن فرایند تکامل و تحول اندیشهٔ جامعهشناختی و شکلگیری معرفت علمی در این رشته بررسی میشود. بهعلاوه، خواننده در این اثر با مقولههایی از قبیل آگاهی جمعی، رهیافتهای نظری در جامعهشناسی معرفت معاصر، جامعهشناسی معرفت با جهتگیری پدیدارشناسی، تحول ارتباطی، ساخت ارتباطی واقعیت، هرمنوتیک در علوم اجتماعی، نظریهٔ کنش ارتباطی، نظریهٔ نظام و معناشناسی، تحلیل چارچوبها، ساختارگرایی، گفتمان، عادتواره، مطالعات فرهنگی، جامعهشناسی علم، ساخت اجتماعی جامعهٔ اطلاعاتی و معرفتی، توزیع اجتماعی معرفت، محیط اجتماعی، حافظهٔ جمعی و روحیه، مدیریت معرفت و … آشنا میشود.