این کتاب بر آن است تا تأمل در نفس را در خواننده ایرانی برانگیزاند، اهل تخصص را به سرکشی به بیرون از دایره تنگ تخصص هایشان وابدارد، و مخاطب را به تماشای جهان از معبر نیل به خودآگاهی تاریخی-وجودی تشویق کند، تا بتواند تاب آوری سوژه ایرانی را ضمن ارجاع به تجربه زیسته نگارنده و حاشیه های زیست دانشگاهی ارتقاء بخشیده، بر زخم های حاصل از این چندپارگی های گریزناپذیر التیام نهد و انگیزه بازاندیشی و اصلاح امور را فراهم آورد؛ برای نضج گرفتن روح آکادمی در میان ایرانیان، روایت ( اگزیستانسیل ) تجارب زیست آکادمیک از ارزش خلاقانه تری به نسبت سایر تولیدات دانشگاهی برخوردار است. همچنین این کتاب تصویر روشنی از گفتمان وفاق بهمثابه یک نظریه اجتماعی ارائه میدهد و مخاطب را به تأمل در خصوص امکان ظهور نظریه اجتماعی در ایران با توجه به زیست جهان تاریخیمان وامیدارد. گفتمان وفاق به دنبال تمهید شرایط تحقق ( آلترناتیو )های ساختاری با مشارکت همه نیروهای اصیل فارغ از گرایشات ایشان برای غلبه بر درد مشترک توسعهنیافتگی تاریخی است و...