درک و تحلیل حرکت به عنوان بخش جدا ناپذیر وجود انسان، مهمترین هدف مطالعه در حوزه علوم حرکتی به شمار میرود. بر همین اساس، بخش وسیعی از مطالعات و تحقیقات در دهههای اخیر بر شناسائی عوامل دخیل در حرکت و تعامل بین آنها تمرکز یافته است. با این رویکرد، بشر از دیرباز علوم مختلف را برای درک چگونگی حرکت موجودات زنده به کار میگیرد، اما دیر زمانی نیست که شاهد پدید آمدن علوم چند منظوره از جمله بیومکانیک برای این منظور هستیم. توسعه زمینههای آشنایی با مبانی اصول فیزیکی و زیست شناختی در این علم تا جایی گسترش یافته است که از آن برای بهبود کیفیت حرکات و توانا کردن شخص در اجرای فنون حرکات پایه یا پیچیده ورزشی استفاده میشود. بدیهی است در این میان نباید به نقش آموزش در بهینه کردن اجرای صحیح مهارتها، اصلاح خطاها در اجرای مهارتها، نقش تمرین با هدف آمادهسازی جسمانی، ممارست در اجرای مهارت تا رسیدن به عملکرد مناسب، شناسائی قابلیتهای مختلف بدنی ورزشکاران قبل و حین شرکت در فعالیتهای ورزشی، و دیگر مواردی که میتوانند در پیشگیری با هدف حذف و یا کاهش بروز آسیبها، بیتوجه بود.