همه ما دارای ویژگیهایی متفاوتی هستیم. خجالتی، اجتماعی، ترسو، بیپروا؟ خلاق، هنرمند، ماجراجو، سرسخت، حساس، شجاع، مهربان، خیالپرداز، خودخواه، مسئولیتناپذیر یا وظیفهشناس هستید؟ هزاران سال است که درباره این موضوع بحث شده که آیا تفاوتهای بین افراد، ذاتی است یا همه ما مانند صفحهای سفید متولد میشویم؟ در قرن گذشته روانشناسی فرویدی این ایده را رواج داد که ریشه گرایشهای روانی ما را میتوان در تجربههای دوران کودکی جستجو کرد. اما در سالهای اخیر علم ژنتیک و علوم اعصاب شواهد محکمی ارائه دادهاند که پایه و اساس چنین ویژگیهایی دستکم در زیست-شناسی ذاتی ماست. بیشک، تمام والدینی که بیش از یک فرزند دارند، میدانند که فرزندانشان از همان ابتدا با هم تفاوتهایی دارند و این نظریه درباره ویژگیهای ذاتی، اغلب به معنی پذیرفتن تأثیر ژنها است. در واقع، کلمات «ذاتی» و «ژنتیکی» اغلب بهجای یکدیگر استفاده میشوند. چنین گفتههایی این باور را منعکس میکند که بسیاری از ویژگیهای روانشناختی ما فقط مربوط به شیوه تربیت ما نیست، بلکه دستکم تا حدی «در دیانای DNA ما» وجود دارد. موضوع این کتاب نیز همین است، آیا اساسا چنین ادعایی ممکن است؟ چگونه میتوان طبیعت فردی در ژنوم ما رمزگذاری شده باشد؟