نمایشنامه ی مشت به هوا اثر مایکل پروکاچینو، نویسنده و کارگردان آمریکایی، درباره ی مرگ و روزهای آخر زندگی است. بیست و چهار ساعت از زندگی سه بیمار رو به مرگ را می بینیم که از سه طبقه ی متفاوت اجتماعی انتخاب شده اند و هیچ نسبتی باهم ندارند. در این احتضار، خانواده ی این بیماران و چند مشاور و مصاحبه گر آنها را همراهی می کنند. نمایشنامه نویس با طرح سه قصه ی متفاوت، پنج مرحله ی مواجهه با مرگ، یعنی انکار، خشم، چانه زنی، افسردگی و پذیرش را برایمان ترسیم می کند و ما را با سوال هایی از این دست روبه رو می سازد که «ما کیستیم؟» و «به کجا می رویم؟». مشت به هوا برنده ی جوایز پولیتزر و تونی سال 1977 شد و بعدها پل نیومن تله فیلم موفقی بر اساس آن ساخت.