آثار بسیاری از او به جا مانده که همگی طنزی اجتماعی و رادیکال در خود دارند. نمایشنامه ی آقای گل نقد تندی است به حکومت هایی که روح ورزش به خصوص فوتبال را به استثمار گرفته اند و از آن به عنوان ابزاری برای پیشبرد اهدافشان استفاده می کنند. گاه آن را وسیله ای برای بیان موفقیت های پوشالی و گاه سرپوشی بر ضعف ها، جهت دهی به افکار عمومی، کارزاری برای نمایش های سیاسی و محلی برای اختلاس و هزاران استفاده ی دیگر قرار می دهند. از آن افیونی می سازند تا مردمی که می بایست از حکومت مطالبه ی نان، سقف و آزادی بکنند به فکر یازده مترسک روی چمن سبز باشند و با دلبری های ایشان در زمین روزگار سر کنند.